Küçük Kızın Ağlatan Duası ve İlk Orucu

Sabah kızım uyanmadan evden çıktım ve daha önce çalıştığım gündelik işlere uğrayıp, iş olup olmadığına bakmaya başladım.

Nereye gittiysem elim boş ayrılmak zorunda kaldım. Her girdiğim yerden olumsuz cevaplar alarak ayrılırken kızımın oruç heyecanı gözlerimin önüne geliyor ve göz yaşlarımı tutamıyor, içten içten ağlayarak oradan ayrılıyordum.


Akşam olana kadar dolanmama rağmen eve yiyecek bir şeyler alabilecek kadar bile olsa çalışacak bir iş bulamadım. Akşam eve giderken cebimde ki son para ile bir paket makarna ve bir ekmek alabilmiştim.
Bu akşamı makarna ve ekmekle bir şekilde geçirebilirdik, fakat bir ramazan sadece makarna ve ekmekle geçmezdi. Üstelik bu Ramazan canımdan çok sevdiğim kızımın ilk orucunu tutacağı ramazandı.


Marketten çıktıktan sonra eve yürürken, ayaklarım vücudumu taşıyamıyor, sanki sürünerek gidiyordum. Ağlamaktan gözlerim neredeyse kan çanağına dönmüştü. Bu şekilde kızımın karşısına çıkmamak için mahalle camisinin şadırvanında yüzümü yıkayıp biraz kendime geldikten sonra eve girmemin çok dha uygun olacağını düşünerek camiye gittim.


Birazdan akşam ezanı okunacaktı. Pandemi sebebiyle camide zaten neredeyse kimsecikler de yoktu. Caminin avlu kapısından girdim ve doğruca çadırvana vardım.

Elimi yüzümü yıkayıp, eşarbımı düzeltip, şadırvanda ki küçük kırık aynada gözüme baktığımda, içinde bulunduğum durum beni bile ürkütmüştü. Tam o sırada caminin ana kapısında birisi belirdi.

DEVAMINI OKUMAK İÇİN GÖRSELE T|KLAYARAK İLERLEYİNİZ