Kalburla Güneş Toplayan Adamın Gerçek Hikayesi

Yolcu grubunun anlattığı adam, hasta karısı ile birlikte yıllar önce şehirden ayrılan adamdır. Şehirden hemen birkaç atlı tarif edilen yere giderler. Gittiklerinde de gerçekten o adamı görürler ve uzaktan adamı izlemeye başlarlar.

Adam elinde bir kalburla yıkık dökük bir kulübeye güneş taşımaya çalışmaktadır. Adamı kısa bir süre izleyen ekip adamın yanına giderler, ama adam hiç birisini tanımaz. Adam için her şey silinmiştir. Kulübenin içine baktıklarında biri dolu diğeri boş iki mezar görürler. Boş olan mezarı kendisi için hazırladığı her halinden bellidir.


Adamı şehre dönmek için ikna etmeye çalışsalar da, adam dönmeyi kabul etmez. “Ben eşime güneş taşıyorum, ben eşime güneş taşıyorum” sözünden başka bir şey söylemez. Gelenlere göre adam delirmiştir. Ama adamın tüm dünya hırkalarını çıkarıp derviş olduğunu kimse düşünmez.


Meczup adamın köylüleri elleri boş geri dönerler, ancak aralarında da karar verirler. Her hafta bir kişi bu adama azık götürecektir. Bu sayede her hafta adama bir kişi yemek götürmeye başlar.

Adam azığı getiren herkese tek bir soru sorar.

”Bu azığı kim gönderdi”
Karşısında ki, yani azığı getiren ali , Ahmet gibi isimler söylerse bu azığı kabul etmez geri gönderir.


Bir gün bu adamın azığını köyün imamı götürür ve o gün adamla alakalı tüm gerçeklik ortaya çıkar.
DEVAM ETMEK İÇİN GÖRSELE T:KLAYARAK İLERLEYİNİZ