Çocuğu olmayan kadının çaresizliği

Adım adım dibime geliyordu. Koku beni öyle sersemletmişti ki kıpırdayamıyordum. Nihayet milim milim ilerlemiş dizlerini dizlerime değdirmişti. O an irkilip son bir güçle kendimi geriye atmıştım. Ama o, o an anladığım niyetinden vazgeçmemişti.

Ben de kendimi kurtaracak hal kalmamıştı. Ne elimi ne kolumu ne bacaklarımı oynatabiliyordum. Son bir güçle ona, lütfen yapma, diyebilmiştim. Fakat nafileydi. O eline düşen kadınları bu kokuyla bayıltıp emellerini gerçekleştiriyordu.


Sonra kadınları tehdit edip susturuyordu. Benim de başıma bunun geldiğini anladığım da artık dayanamamış hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım.
İçimden Allah’ a yalvarıyor beni kurtarmasını istiyordum. Ondan başka sığınacak kimsem yoktu şu an. Hem dua ediyor hem de ağlıyordum. Güçsüzlüğüme, baygınlığıma isyan ediyordum.


Tam o esnada dış kapının şiddetle vurulduğunu duydum. Birden içimde bir umut yeşermeye başladı.


Sahte hocanın toparlanmasına fırsat kalmadan kapının kırıldığını gördüm. İçeriye ellerinde sopalarla kocamla kayınpederim girmişti. Kocam o gün test sonuçları için şehre gitmişti. Kayınbabamsa köyün bir işi için cami imamına danışacağını söyleyip ayrılmıştı evden. Kocam eve geldiğinde beni göremeyince kayınvalideme nerede olduğumu sormuş cevap alamayınca zorlamıştı.

Kayınvalidem utana sıkıla beni bir hocaya okutmaya götürdüğünü söyleyince çılgına dönmüş. Ama işi bozar diye de kayınvalidem hocanın adını söylememiş. İmam ve kayınbabam köy içinde koşarak kendilerine doğru gelen kocamı görünce bir şey olmuş diye telaşlanmışlar. Kocam onlara durumu anlatmış. İmam bu adamı tanıyormuş. Hemen koşup gelmişler ve beni kurtarmışlardı. Kocam beni kollarına alıp temiz havaya çıkardığında Allah’ a şükrediyordum.


Jandarma geldiğinde üfürükçü hoca yediği dayaktan ayağa kalkamaz olmuştu. Sahte hoca tutuklanıp götürüldüğünde herkes rahatlamıştı. Meğerse kime güvenmişlerdi. Ama gün böyle bitmeyecekti. Akşam aldığım haber bütün bu olanları unutturacaktı.


Akşam yemeğinden sonra bahçede oturup başımızdan geçen felaketi düşünürken kocam bütün sıkıntıları unutturacak güzel haberi vermişti. Test sonuçları güzel çıkmıştı. Kısa bir tedaviyle bizim de yakında bir çocuğumuz olacaktı. O gece hepimiz rahat bir uyku çekeceğimizi anlamıştık.